طوطی سر شاهینی

یک دوست وفادار و منحصر به فرد

طوطی سر شاهینی یک پرنده خانگی منحصر به فرد است و به طوطی های کایک(Caique)شباهت زیادی دارد. سرشاهینی ها منحصربه فرد هستندچون میتوانند پرهای روی سروگردن خودرا بالا ببرندواین باعث میشود که بزرگتر و ترسناک تر به نظر بیایند(بسیار شبیه به یک شاهین). آنها حیوانات خانگی بزرگ ،وفادار، کنج کاو، مهربان، سرگرم کننده، اهل تفریح و بازی و بسیار بامزه هستند. آنها میتوانند گاهی اوقات خجالتی و بداخلاق و تند و تیز باشند. به طوری که به یک صاحب با تجربه نیاز دارند.

طوطی های سر شاهینی میتوانند یک حیوان خانگی خوب و اهلی برای اعضای خانواده باشند،اما معمولا تنها درصورتی که به خوبی اجتماعی شده و در نزدیک انسانها قرار بگیرند و به صورت دستی تغذیه شوند.
طوطی های سر شاهینی در بعضی اوقات که عصبانی هستند از قفس بالا می آیند و قصد ترساندن شما را دارند. آنها ممکن است سر خود را پایین بیاورند و شبیه به این شود که میخواهند به شما حمله کنند ولی در عوض شما در موقع حمله و عصبانیت باید منقار آنها را به آرامی لمس کنید. اگر طوطی شما اجازه این کار را داد، ممکن است شما بتوانید عصبانیت و حمله او را کنترل کنید. پس روشن است که آنها به مرزهای استوار و مشخص برای خود نیاز دارند.

نام:طوطی سر شاهینی(Deroptyus accipitrinus)
 
خاستگاه:حوضه آمازون

ویژگی دارنده(صاحب):آنها نیاز به یک صاحب با تجربه دارند.

هزینه متوسط:25 میلیون-16میلیون

طول عمر:40سال

سر و صدا:متوسط-آنها میتوانند صداهای بلندی شبیه به یک مرغ دریایی داشته باشند.برای زندگی در خانه مناسب هستند.

خصوصیات:وفادار،کنج کاو،مهربان،سرگرم کننده،بازیگوش،خنده دار،گاهی خجالتی،بداخلاق،پرخاشگر،بس یار زیاد بازی میکنند،بعضی از آنها هنگام بازی روی پست خود غلت میزنند،سعی میکنند دیگران را بترسانند،به خانه ومرزهای مشخص احتیاج دارند،فعال هستند،میتوانند یک پرنده خوب در خانواده باشند، اگر به خوبی اجتماعی شده باشند.

توانایی:آنها میتوانند خوب حرف بزنند با یک حافظه لغات خوب.

چند نکته درباره سلامت طوطی سانان

ایا فلفل های تند مزه برای طوطی ها مفید هستند یا مضر؟

طوطی ها مزه تند را احساس نمی کنند پس به احتمال زیاد برای کبد طوطی اصلا مفید نیست که مقدار زیاد فلفل تند مصرف کند.

طوطی ها از خوردن شکلات و قند هم همانطور لذت می برند که از خوردن فلفل تند !

اما همه این موارد می دانیم که برای طوطی مشکل ساز هستند و طوطی را دچار بیماری هایی جبران نشدنی می کنند.

این وظیفه صاحب طوطی است که مانند کودکی از طوطی اش مراقبت کند

و اجازه ندهد از هرانچه که لذت برد استفاده کند و هرچه خواست میل کند.

از نظر من به جهت سلامت نگاه داشتن طوطی از نظر بدنی فقط کافیست مواردی که ریه – کبد و کلیه طوطی را دچار اسیب می کند

را رعایت کند و از نظر روحی نیز طوطی خود را در شرایط مناسب نگاه دارید.

دستگاه تنفسی: هوای خشک یا سرد یا دود دخانیات یا مواد مخدر به ریه اسیب می رسانند.

کبد: برای انکه اطمینان حاصل کنید کبد طوطی شما در شرایط مطلوب قرار دارد بیشتر از میوه جات تازه یا مکمل های اماده

تازه و صیفی جات و سبزیجات شیرین مثل کرفس اسفناج جعفری و …

و همچنین از حبوبات خیس شده یا نیم پز مثل نخود و ماش و گندم استفاده کنید و از دادن غذاهای انسانی چرب یا شور خود داری کنید.

کلیه: دوستان خوبم اکثرا تا فضله طوطی خود را کمی شل میبینند نگران می شوند در حالی که در اکثر مواقع

خوب کار کردن کلیه و اسهال داشتن نشانه سلامت کامل دستگاه گوارش است از این روی اکثرا از دادن میوه جات خود داری می کنند

و اینگونه می اندیشند که نباید فضله طوطی مقداری شل و اسهالی شود !

به این دلیل است که اکثر طوطی ها در ایران دچار مشکلات کبدی و کلیوی می شوند

در انسان ها نیز همینطور است اگر دچار یبوست هستید بدانید تغذیه بدی دارید و ورزش نمی کنید

و تحرک کافی ندارید و کبدتان چرب است در ایران درصد افرادی که

مبتلا به بیماری کبد چرب هستند از سایر کشورها بیشتر است.

جیره غذایی ما بسیار کم ارزش و کم تنوع است به غیر از مواقع خاص

مثل رستوران های گران قیمت وگرنه دائما داریم غذاهای برنجی و چرب و …… استفاده می کنیم

 

غذا هایی که نباید به طوطی ها بدیم!

حتما شما هم سیب زیاد در اختیار طوطی خود می گذارید باید عرض کنم کنم هسته میوه سیب هیچ ضرری

برای سلامتی طوطی ندارد حتی بسیاری از کاسکوها به عشق رسیدن به دانه سیب انرا می جوند

تا از خوردن دانه های سیب لذت ببرند. اما باز هم حتی دانه های سیب را هم زیاد در اختیار پرنده تان قرار ندهید

بهتر است چیزی که می دونیم مفیده خود سیب

اما بعضی میوه ها هستند که هسته های انها گاهی خطر ساز می شوند مانند هسته گیلاس

که ممکنه طوطی انرا بخورد و باعث خفگی یا به کما رفتن طوطی بشود. یا مغز هسته های میوه هایی مانند

الو و هلو و غیره که حتما دیده اید گاهی تلخ مزه هستند این تلخی به معنای وجود سیانور است

البته طوطی امکان نداره این غذای تلخ را بخورد اما احتمالات

رو نباید نادیده گرفت پس بهتره مغز این هسته ها را در دسترس طوطی نگذارید.

1- شکلات – کاکائو (در هر شکلی و نوعی)

2- میوه آووکادو : ‏نوعى میوه شبیه انبه یا گلابى ( به علت میزان بالای چربی )

3- کافئین

4- الکل و ‏هر نوع مشروبات الکلى‏

5– هسته هلو ( به علت اینکه های حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )

6– هسته آلو …

7– هسته گیلاس

8– فرآورده های لبنی حاوی لاکتوز ( قند شیر ) البته گاهی اگر روی سیب کمی

ماست شیرین بمالید بسیاری از ویروس های احتمالی بدن طوطی را خواهد کشت.

9– سیر و پیاز (خام و پخته) : (باعث از بین رفتن سلول های قرمز خون می شود)

10– نمک و کلیه مواد غذایی حاوی نمک مانند پفک و … :

(عطش آور است ، باعث کمبود آب بدن طوطی و افزایش دفع ادرار می شود ) و در کل نمک برای بدن طوطی کاملا مضر است.

11- قارچ

12- ریواس
13- سیب زمینی
14- برنج خام و پخته

پس مواد غذائی ذکر شده را هرگز در اختیار طوطی خود قرار ندهید تا پرنده ای سلامت داشته باشید.

ماکائو اسپیکس

 

ماکائو اسپیکس

Spix’s Macaw

 

مااکائوی Spix تنها عضو از میان رده طوطی هایCyanopsitta است. این نوع ماکائو از جمله طوطی های در حال انقراض است. کاهش سریع نسل این طوطی به دلیل شکار و تله گذاری، تخریب مداوم زیستگاهشان و وجود زنبور افریقایی است که در رقابت بر سر لانه سازی و عامل کشته شدن این ماکائوها در لانه هایشان هستند.

خصوصیات فیزکی:

این نوع ماکائو، طوطی ظریفی است که به رنگ آبی- خاکستری با یک دم و بال های بلند است. چشم ها زردرنگ و سر پرنده خاکستری کمرنگ (خاکستری مایل به آبی کمرنگ) است.

رژیم غذایی:

غذای ماکائوهای Spix وحشی را میوه ها خصوصا میوه کاکتوس و غذهای سبزرنگ، مغزها و دانه ها خصوصا دانه faveleira(نوعی گیاه که در برزیل خصوصا در دره سائوفرانسیسکو در باهیا می روید) و دانه های درختانی است. غذای ماکائوهای Spix در اسارت باید شامل انواع میوه ها، غذاهای سبز، دانه ها و آجیل بعلاوه مکمل های معدنی و ویتامین ها باشد

زیستگاه طبیعی:

این نوع طوطی در شمال باهیا در کشور برزیل کشف شد و در حیات وحش در سال 2000 منقرض گردید. البته تعداد 68 عدد از این نوع طوطی در اسارت وجود داشته و نگهداری می شود. این پرندگان هم اینک در جاهایی همانند باغ وحش Tenerifeدر اسپانیا و Sao Pauloدر برزیل به منظور برنامه های اصلاح نژاد نگهداری می شوند. این برنامه های اصلاح نژاد و تکثیر به منظور تمرکز بر افزایش نسل این پرنده و ایجاد شرایط برای بازگرداندن این پرنده به حیات وحش ایجاد شده اند                                                                                    

تولید مثل:

این ماکائو به طور معمول 2تخم می گذارد و به طور معمول جوجه ها به مدت 3ماه در لانه اقامت دارنددر حال حاضر اقدامات زیادی به منظور جفت سازی این نوع طوطی انجام می شود هرچند که هنوز راه طولانی برای بهبود وضعیت نسل این پرنده در پیش است

طول عمر:

به صورت تخمینی طول عمر این پرنده در طبیعت 20تا 30 سال و در اسارت 20تا 40 سال برآورد می شود                                      کارتون ریو از روی این نژاد ساخته شده است.برای اینکه این طوطی در حال انقراض است.

پالم کاکاتو کاکل نخلی

Palm Cockatoo

نامهای دیگر: ارا کاکادو ، کاکادوی مشکی ، کاکل نخلی

طول: ۵۵ ــ ۶۵ cm

وزن: حدود ۹۰۰گرم اما برحسب جنسیت (نرها سنگین ترند)

و زیر گونه بین ۱۰۰۰ــ۶۰۰ می باشد. جوجه تازه از تخم در امده ۱۸ g وزن دارد.

جوجه ها یا پرندگان نابالغ: حاشیه پرهای قسمت زیر بدن و پوشپرهای زیر بال در بعضی از نمونه ها

زرد کمرنگ است. پوست دور چشم سفید، منقار مایل به سفید خاکستری.

خاستگاه: گینه نو، به استثنای نواحی کوهستانی مرکزی، جزایر ارو، اندونزی، و شبه جزیره کیپ یورک استرالیای شمالی

وضعیت: در نواحی دور دست گینه نو در حد متعارف و در نزدیکی مناطق مسکونی و نیز در جزایر ارو

(که قانونا حفاظت شده است) به واسطه شکار کمیاب می باشد. در کیپ یورک در سطح منطقه در حد متعارف می باشد.

پرورش: نامعمول اما از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا پایان دهه به طور منظم در دسته های کوچک یافت می شد. از اواخر دهه ۱۹۸۰ قانون اکیدتری وضع گردید که به تجارت این پرنده در کشورهای که عضو معاهده تجارت بین الملی گونه های در حال انقراض هستند، پایان داد. به طور محدود تکثیر می شود که این روند رو به افزایش است.

رژیم غذایی: دانه های اجیلی شامل گردو، بادام و هسته کاج، تخمه افتابگردان، گندم، بلال و ذرت تازه ، مانند بسیاری از پرندگان و طوطیان به میوه ها خصوصا سیب و پرتقال علاقه دارد.

تعداد تخم ها: ۱ عدد

زمان خوابیدن روی تخم ها: ۳ روز فقط توسط ماده ها                                                                                 

مدت اقامت پرندگان جوان در اشیانه: حدود ۸۰ روز پرورش دستی معمولا با مشکلاتی نظیر الوده شدن به قارچ candida albicans همراه است.

طوطی سان کانور(خورشیدی)

طوطی کانور خورشیدی: از نظر علمی آراتینگا سالستیتیالیس نامیده می شود که یکی
از هشت نوع از خانواده کانور هاست.اندازه آن در حدود 30 سانتی متر از سر تا دم می باشد.
در جوانی رنگ آمیزی آن ها سبز زیتونی است که برای محافظت کردن از این پرنده ها در
جنگل ها به کار میرود.
رنگ آمیزی :
درست در حدود سن یکسالگی، رنگ کانور خورشیدی از سبز زیتونی به رنگ های لطیف
و درخشانی از نارنجی ، زرد، قرمز، آبی و سبز تغیر می یابد. کانور خورشیدی به این دلیل
به این نام خوانده می شود که هنگامی که گله ای از این پرنده ها در آسمان پرواز می کنند ،
یک منظره چشمگیری از غروب آفتاب ایجاد می کنند.
آموزش :
گزارش شده که این طوطی ها جزو پرندگانی هستند که خیلی آسان آموزش می بینند و
از انجام شیرین کاری برای صاحبانشان لذت میبرند.این ها به داشتن هوش بالا و یادگیری
آسان شیرین کاری معروف هستند.
رفتار :
کانور های خورشیدی دوست ندارند که به آن ها بی اعتنایی بشود. آن ها به توجه زیادی
از صاحب خود احتیاج دارند. پرنده هایی که توجه کافی به آن ها نشود شروع می کنند
که با صدای بلند و رنجش آوری جیغ بزنند.
طول عمر و رژیم غذایی :
نوعی از کانور های خورشیدی بین 30-25 سال عمر می کنندº و یک رژیم غذایی غنی از
سبزیجات، میوه ها و مغز های پخته شده ( مثل گردو و فندق و…) نیاز دارند.کانور های
خورشیدی همچنین از دانه های گیاهی و رژیم هایی که شامل بذر ها، آجیل، جوانه
گندم و سنگ معدنی است لذت می برند. دانه های چاق کننده و آجیل ها باید تنها به
عنوان جایزه به آن ها داده شود تا از چاق شدن آن ها جلوگیری کند.
معاشرت پذیری :
خورشیدی ها از بودن با دیگر پرندگان لذت می برند. آن ها در طبیعت در گله های بزرگی
زندگی می کنند و برای اینکه همیشه خوشحال بمانند نیاز به یک همدم همیشگی و
با وفا دارند. آن ها صداهای معمولی که در خانه هست مانند صدای زنگ تلفن، صدای
دزد گیر، صدای زنگ در و صدای ماکروویو را تقلید می کنند. اما صحبت کردن آ ن ها فرق
می کند. وقتی آ نها صحبت می کنند صدای آن ها جیغ جیغو است.
استحمام :
این پرنده های رنگارنگ درخشان از حمام کردن لذت می برندº و باید در طول اغلب
ماه های زمستان و تابستان حمام کنند. یک ظرف بزگی با مقدار کافی آب تهیه کنید
که پرنده بتواند در آن بالا و پایین برود یا یک فواره آب در محل نگهداری پرنده در هوای
آزاد قرار دهید. بعضی از پرنده ها از دوش گرفتن با صاحب خود لذت می برند.